پاسپورت دوم و المپیک زمستانی 2022 چین
رکورد تعداد ورزشکارانی که در راستای آزادی در سفر و کسب فرصتهای جدید بیش از یک پاسپورت دارند، طی المپیک زمستانی امسال چین شکسته میشود.
هر چهار سال یکبار، رخداد المپیک ورزشی بهترین ورزشکاران را از سرتاسر دنیا گرد هم میآورد تا رؤیاهای خود را به تحقق برسانند. ورزشکاران، نمایندهها و هوادارهای یک کشور خاص در قالب یک لباس مشترک و معرف کشورشان در این مسابقات شرکت کرده، پرچم کشور خود را به اهتزاز درآورده و از روی سکو رفتن احساس شعف و افتخار میکنند. هرچه باشد، یک برنده مدال المپیک نماینده غرور یک کشور و یک ملت به شمار میرود.
موضوع جالب توجه این است که این ذهنیت ملیگرایی همیشه مشخصه این رقابتها نبود. در اولین دوره مدرن مسابقات المپیک، که در سال 1896 در آتن برگزار شد، این رخداد برای تیمهای ملی کشورها سازماندهی نشده بود، بلکه ورزشکاران آماتور به صورت فردی در برابر هم قرار میگرفتند. در این روزها، کسی به طور واضح به خاطر نمیآورد کدام کشورها و یا چند کشور در المپیک تابستانی آتن شرکت کردهاند.
آرماندآرتون، مدیرعامل شرکت مهاجرتی آرتون کپیتال، اعتقاد دارد: «در حالی که مسابقات المپیک مردم را از سرتاسر دنیا به هم وصل کرده و تلاش دارد تا صلح و جوانمردی را از این طریق ارتقاء دهد، اما ورزشکاران آمدهاند تا افتخاری ملی کسب نمایند. در هر حال، رقابت برای فقط یک ملت دیگر بازتابدهنده واقعیت این دنیای جهانیشده نیست، دنیایی که بسیاری از مردم به چند کشور و ملیت تعلق و وابستگی دارند.»
به علاوه، صدها ورزشکار المپیکی دارای تابعیت دوگانه بوده و برای کشوری مسابقه میدهند که لزوماً در آن به دنیا نیامدهاند. طی برگزاری المپیک زمستانی سال 2018 در کرهجنوبی، 178 ورزشکار که 6 درصد از مجموع شرکتکنندگان را تشکیل میدادند، برای کشوری جز زادگاهشان رقابت میکردند. و در المپیک پکن در سال جاری، به دلیل اینکه اخذ شهروندی دوگانه در سراسر دنیا رشد محسوسی داشته است، این تعداد افزایش خواهد یافت.
در ضمن، تمام کشورها در صدد جذب بهترین ورزشکاران از سایر کشورها با اعطای پاسپورت دوم به آنها هستند. برای نمونه، ایالات متحده آمریکا، ویزای EB1 خود را به افرادی اختصاص داده است که از «تواناییهای فوقالعاده» برخوردارند و در المپیک سال 2008 میشد ورزشکارانی با اصلیت لهستانی، کنیایی، نیوزلندی و چینی را در تیم آمریکا به چشم دید. در المپیک تابستانی 2020 در ژاپن، که به دلیل شیوع همهگیری در سال 2021 انجام شد، حداقل 34 ورزشکار از تیم 600 نفره آمریکا کسانی بودند که خارج از خاک این کشور زاده شده بودند.
از سوی دیگر نیز، ورزشکاران حرفهای هم به دنبال تابعیت دوم برای خود هستند. برای مثال، کیگان مسینگ که یک ورزشکار حرفهای در رشته اسکیت بوده و در آلاسکا متولد شده است، در المپیک زمستانی چین برای تیم کانادا رقابت خواهد کرد. پدر پدربزرگ این ورزشکار، اولین مهاجر ژاپنی بوده که به کشور کانادا مهاجرت کرده و اکنون نیز برخی از اعضای خانواده وی در این کشور اقامت دارند.
هویت فرهنگی نیز میتواند دیگر انگیزه قوی برای این موضوع باشد. ایلین گو، یکی از مشهورترین اسکیتبازهای دنیا که در ایالت کالیفورنیا در آمریکا متولد و رشد یافته است، از طریق مادر چینیتبارش به تیم اسکیت چین پیوسته است. این دختر ورزشکار جوان دلیل این امر را علاقهاش به زبان و فرهنگ چینی عنوان نموده و تابستانهای دوران کودکیاش را در کشور چین میگذرانده است.
و برای برخی از ورزشکاران، اخذ یک تابعیت و ملیت دیگر تنها راه برای رساندن آنها به اهداف و آرزوهایشان در المپیک بوده است. کارلین اسکوتنز در کشور هلند بزرگ شده است، اما نتوانست به تیم قدرتمند اسکیت سرعت هلند راه یابد. از آنجا که وی زاده شهر نیوجرسی آمریکا است، پاسپورت آمریکایی گرفت و برای تیم اسکیت زنان آمریکا در المپیک 2018 به میدان رفت- و در پی آن مدال برنز را نیز به گردن آویخت.
آرماند آرتون میگوید: «به تصویر بزرگتر نگاه کنید، ورزشکارن المپیکی با دارا بودن دو تابعیت، این اعتقاد قدیمی تکتابعیت بودن و محدودیتهای آن را از بین بردهاند. وقت آن رسیده است که اجازه ندهید ملیت شما بتواند باعث توقفتان شود و مانع شکوفایی استعدادهای شما گردد. مسابقات المپیک میتواند هدف خود را از دور هم گرد آوردن تیمهای ملی کشورهای مختلف به جمع کردن افراد گوناگون با توجه به تابعیت هر فرد تغییر دهد.»
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.